Ben jij wel normaal?

Waar komt de drang naar normaal zijn vandaan?

In de kern van onze behoefte aan normaal zijn schuilt een diep gewortelde menselijke neiging. In een ver verleden, toen overleven afhankelijk was van het functioneren binnen een groep, was het cruciaal om als 'normaal' te worden beschouwd. Mensen die zich gedroegen volgens de heersende normen brachten de groep niet in gevaar en werden daarom geaccepteerd. Zij konden deel uitmaken van de gemeenschap en hadden meer kans op overleven. Aan de andere kant werden degenen die als 'niet normaal' werden beschouwd, verstoten en hadden weinig kans op overleving. De angst voor afwijzing en uitsluiting is daardoor diep geworteld in onze menselijke geschiedenis.

Hulpvragen in mijn praktijk voor Coaching & Therapie

In mijn praktijk komen in essentie twee hulpvragen vaak naar voren: 'Welke baan past bij mij?' en 'Help mij te voldoen aan de normen van hoe je je gedraagt of voelt'. De laatste vraag gaat over de diepgewortelde behoefte aan normaal zijn. Mijn cliënten zoeken ondersteuning bij het voldoen aan deze normen in hun gedrag en emoties. Hoe zit het met jouw behoefte aan 'normaal zijn'?

Doe je mee met de groep of juist niet?

Wanneer het gaat om het nastreven van norm, lijken er in essentie twee opties te zijn. De eerste is vreselijk je best doen om je aan te passen aan de heersende normen, aan het normaal. Dit vergt doorzettingsvermogen en veel energie. Het is een constante strijd om te voldoen aan verwachtingen en om jezelf te blijven verbeteren om als 'normaal' te worden beschouwd. De tweede optie is je neerleggen bij het feit dat je schijnbaar niet normaal bent volgens de heersende normen. Dit vereist veel moed, omdat je ervoor kiest om je eigen pad te bewandelen, ongeacht wat anderen denken.

De uitdaging van gedragsverandering

Als je ervoor kiest om vreselijk je best te doen om normaal gevonden te worden, sta je voor de uitdaging van gedragsverandering. Gedragsverandering vergt doorzettingsvermogen, energie en een voortdurende inspanning om te passen in het keurslijf van de maatschappij. Het kan een zware last zijn, maar sommigen worden er gelukkiger van.

De moed van acceptatie

Aan de andere kant vereist het accepteren dat je niet aan het normaal voldoet veel moed. Het betekent dat je je eigen pad erkent en bewandelt, zelfs als dat betekent dat je buiten de groep valt. Het vraagt om het loslaten van de angst voor afwijzing en het omarmen van je eigen uniciteit. Het is een reis die spannend en bevrijdend kan zijn, maar het vergt wel de moed om jezelf te zijn, ongeacht wat anderen denken.

Mijn rol als psychosociaal therapeut

Als therapeut is het niet aan mij om te bepalen welke optie jij kiest. Mijn rol is om jou te ondersteunen, ongeacht de gekozen weg. Of je nu kiest voor de uitdaging van gedragsverandering of de moed van acceptatie, beleid je graag. Het accepteren van de gevolgen die horen bij jouw gekozen pad is een belangrijk onderdeel van deze reis. En ja, elk pad komt met consequenties.

Ben jij wel normaal?

Een vraag die diep geworteld is in onze menselijke geschiedenis en nog steeds relevant is in het moderne leven. Of jij nu kiest voor het voldoen aan heersende normen of het omarmen van je eigen uniekheid, het belangrijkste is dat je jezelf trouw blijft. Wil jij heel graag meedoen met de groep? Of bepaal je zelf je route? Beide zijn prima keuzes, mits jij zelf kiest. In een wereld die voortdurend verandert, is het de moedigste en moeilijkste keuze om gewoon jezelf te zijn.